Tani më është pak klishe: të gjithë të rinjtë tanë janë vërtet më të pjekur se mosha e tyre. Por ndër të gjithë njëmbëdhjetë të rinjtë tanë, mendoj se ka më pak shanca që Marija të na mbaj ne – ose veten – zgjuar natën, kur me të vërtetë të pranojë realitetin e një jete qindra milje larg shtëpisë.

Nuk po e them këtë si një kompliment (edhe pse është), por si një fakt: Marija flet dhe vepron si një person i rritur plotësisht. Mos lejoni që toni i ëmbël fëmijëror i zërit të saj t'ju mashtroj! Gjatë viteve të fundit, jeta i ka hedhur disa topa të vështira. Prindërit e saj kanë punuar shumë dhe kanë pasur një pandemi të vështirë. Mund të argumentohet se as ne nuk kemi ndihmuar: tentativa e parë e Marijas në seleksionet tona në vitin 2021-22 ishte e pasuksesshme (pavarësisht një performancë shumë solide). Edhe pas tentativës të suksesshme të këtij viti (pas një performance shumë të fortë!), për shkak të vendeve të kufizuara, mund të ofronim vetëm preferencën e saj të 14-të të nga kolegjet: UWC Li Po Chun (LPC) në Hong Kong.

Megjithatë, Marija reagon ndaj topave të vështira me një sjellje të hirshme dhe ... në të vërtetë ... si një person i rritur. "99% e njerëzve që kam përballur në jetën time më janë dërguar si mësime", argumenton ajo. Ajo refuzoi të qëndronte negative gjatë karantineve të COVID-19 dhe i përdori ato për të zhvilluar veten duke lexuar libra ndihme për veten. Ajo është më shumë se e mirënjohur për mundësinë për të marrë pjesë në UWC dhe tani është shumë e kënaqur me UWC LPC. Ndërsa mendon përpara për përvojën e saj në UWC, ajo është e bindur se asgjë në jetë nuk është e shkruar në gur. "Edhe sikur të kisha shkuar në një kolegj që ofron shkenca kompjuterike, mund të kisha vendosur pastaj të mos studioja shkenca kompjuterike. Tani, në LPC, do të marr matematikë dhe fizikë, por edhe biznes dhe ekonomi, sepse kush e di për çfarë do të interesohem në fund!"

Jam i sigurt se do ta njoh më mirë Marijën në vitet në vijim, por nuk e di nëse diçka që ajo bën mund të tejkalonte dy kujtimet shumë të këndshme që tashmë kam për të. Njëri daton në veprimet e grupit në raundin e dytë të seleksionit në janar. Ndërsa po lëvizja disa çanta nga një vend në një tjetër, fillova të shikoja aplikuesit në tavolinën më të afërt. Njëri shtypte thonjtë, dy të tjerë po bisedonin sikur unë as nuk isha në dhomë, një i katërt po shikonte në dysheme. Dhe pastaj sytë e ndritshëm të Marijas hyjnë në fushën e shikimit tim. "A keni nevojë për ndihmë me ato çanta, zotëri?" Është një ndër ato momentet kur ndjen dëshirën për të ndërprerë seleksionet dhe të thuash "OK, kjo vajzë është tashmë e pranuar" ... po të mos kishte thënë vetëm "Zotëri" 😊

Mendoj nëse duhet të ndaj kujtimin tim të dytë, pasi nuk përshkruan nxënësit tjerë tanë në mënyrën më të mirë, por hey, i kemi lavdëruar mjaft në këto profile, kështu që do të vazhdoj më tej. Në kampin tonë të orientimit në Ohër, edhe pse flisja gjatë me shumicën e nxënësve tanë, Marija ishte një ndër vetëm dy persona (përfshirë Viktorijan) që më kthyen pyetjet e mia dhe më pyetën si isha duke kaluar këtë verë. Përgatitja për UWC është një ngjarje e mrekullueshme që përfshin tërë jetën dhe mendoj se mund të falenderoj të tjerët për vetë-fokusimin e tyre, por lëvdata ime shkon te Marija për empatinë e saj .

Oh, e kam përmendur se Marija është tashmë një pjesëmarrëse e UWC që nga vera e kaluar? Një nga gjërat që i është mbetur më shumë nga përvoja e saj në një kurs të shkurtër UWC në Gjermani është ndërveprimi i saj me një student libanez, i cili foli hapur për të jetuar në frikën që shtëpia e tij mund të bombardohet në çdo kohë. Duke qenë shpirti i pastër që është, Marija nuk mund të kuptojë pse njerëzit në Maqedoni - për dallim nga studenti libanez - janë kaq të rreptë në ndarjen e ndjenjave të tyre. "Pse në Tokë të pretendojmë që nuk jemi njerëz kur jemi?", pyet ajo.

Unë e di që Marija do të ketë dy vite të mrekullueshme në UWC LPC. Jam edhe xhelozë për shokët e saj të klasës dhe të gjithë të tjerët që ende nuk janë takuar me ndërgjegjshmëria e saj.

Kristijan Fidanovski,

Korrik 2023